پیگیریهای پلیسی برای شناسایی اعضای این باند قاچاق انسان، هنگامی کلید خورد که ششم تیرماه امسال، زن جوانی سراسیمه و وحشتزده به شعبه دوم دادیاری دادسرای جنایی تهران رفت و از ناپدید شدن عجیب شوهرش و اخاذی یک تماس گیرنده ناشناس خبر داد.
این زن هنگامی که در مقابل دادیار دادسرای جنایی پایتخت قرار گرفت، گفت: همسرم یک تبعه افغان است که یک ماه قبل بهدلیل نداشتن مجوز اقامت از ایران اخراج و به افغانستان برگردانده شد.
بعد از انتقال شوهرم، تا 2 هفته از او خبر نداشتیم تا اینکه او تماس گرفت و گفت که از طریق مرز زابل بهصورت قاچاقی وارد ایران شده و تا چند روز دیگر به خانهمان در اصفهان برمیگردد اما تا 2 روز قبل هرچه منتظرش ماندیم از او خبری نشد، تا اینکه مرد ناشناسی تماس گرفت و گفت که شوهرم را گروگان گرفتهاند و برای آزادی او باید 3 میلیون تومان به آنها بپردازیم.
با این شکایت، با دستور دادیار سلیمانی، پرونده برای رسیدگیهای تخصصی در اختیار کارآگاهان اداره 11 پلیس آگاهی تهران بزرگ ( مبارزه با آدمربایی) قرار گرفت و کارآگاهان با بررسیهای خود توانستند ردی از مخفیگاه احتمالی گروگانگیران در حوالی منطقه پاسگاه نعمت آباد به دست بیاورند. به این ترتیب هفتم تیرماه، کارآگاهان در تیمهای جداگانه این خانه را تحت نظر قرار داده و سرانجام با دستور قضایی وارد آنجا شدند.
سیاهچالی برای افغانها
ماموران بعد از ورود به مخفیگاه گروگانگیران، با دستگیری 3 گروگانگیر که 2 نفر آنها ایرانی و نفر سوم به نام غفور یک تبعه افغانستان بود، 11 تبعه افغانی و پاکستانی را که بهصورت غیرمجاز وارد ایران شده و در این مخفیگاه زندانی شده بودند دستگیر کرده و به اداره 11 پلیس آگاهی پایتخت منتقل کردند.
با دستگیری گروگانگیران اگر چه آنها در بازجوییهای اولیه ادعا کردند تنها وظیفه نگهداری گروگانها را داشته و نقشی در گروگانگیری نداشتهاند اما بازجوییهای تخصصی کارآگاهان پلیس نشان داد که غفور یکی از اصلیترین هماهنگکنندگان انتقال قاچاقی مهاجران افغان از افغانستان به زابل و زاهدان و از آنجا به تهران است.
این بررسیها بیانگر آن بود که یک هماهنگی تیمی و حسابشده بین متهمان و اعضای شبکه قاچاق انسان وجود دارد که از طریق این شبکه، همدستان باند در افغانستان و پاکستان، افرادی را که قصد دارند برای کار در ایران و یا مهاجرت به کشورهای اروپایی به ایران بیایند ، شناسایی کرده و بعد از دریافت مبالغ هنگفت، آنها را به مرز ایران انتقال میدهند و از آنجا به زاهدان و سپس به زندان خانگی خود در محدوده پاسگاه نعمت آباد تهران منتقل میکنند.
گروگانگیران بعد از انتقال طعمههای خود به این زندان خانگی که یک سیاهچال واقعی با میلههای آهنی بود، با شکنجه افراد، نشانی و شماره تلفن خانوادههای آنها را گرفته و در تماس با خانوادهها، درخواستهای میلیونی خود را برای آزاد کردن آنها بیان کرده و از آنها اخاذی میکردند.
شکنجههای وحشتناک باند قاچاق
یکی از گروگانها که با شکایت همسر وی، ماموران از ماجرای این باند اطلاع پیدا کرده بودند، در بازجوییها به ماموران گفت: بهخاطر خانوادهام که در ایران زندگی میکنند، باید به ایران برمیگشتم اما هرگز تصورش را هم نمیکردم که به این صورت توسط اعضای این باند گرفتار شوم.
آنها ما را در خانهای با درها و پنجرههایی با حصارهای آهنی زندانی کرده بودند. در روزهای اول برای آنکه مجبور شویم شماره تلفن و نشانی خانوادهمان را بدهیم ما را 12 نفری بهصورت سرپا در یک سیاهچال زندانی کرده بودند و آنقدر ما را شکنجهمان دادند که مجبور شدیم به خواستهشان عمل کنیم و شماره تلفن به آنها بدهیم
سرهنگ عباسعلی محمدیان، رئیس پلیس آگهی تهران بزرگ با اعلام این خبر گفت: تحقیقات برای شناسایی همدستان این باند قاچاق ادامه دارد ولی از آنجا که گروگانها نیز بهصورت قاچاق و غیرمجاز وارد کشور شدهاند، پرونده آنها بهعلت ورود غیرمجاز در شعبه دوم دادیاری دادسرای جنایی در حال رسیدگی است.